Bloguma yazdığım ilk sözler bunlar. Her şeyin en zor kısmı başlangıcı sanırım. Ne diyeceğini, nasıl yapacağını bilememek, o heyecan...Boşuna dememişler başlamak bitirmenin yarısıdır diye:)Belki de o yüzden bir ilkbahar günü başladım yazmaya. Mart doğumlu biri olarak bayılırım ilk bahara. Kış fazla soğuk, yaz fazla sıcak, sonbahar fazla bunalımlıdır benim için.Çiçeklerin açmasını heyecanla beklerim, beyaz, pembe, sarı yapraklarına dokunmak tarifsiz bir mutluluktur benim için. Zaten nick olarak bloom'u seçmemin de bununla ilgisi var.Bilmeyenler için söylüyorum bloom ingilizce çiçek açmak ayrıca güzel ve ışıltılı olmak demek yani tam benlik. İlk baharla ilgili tek sorun şimdilerde doktorların bahar yorgunluğu dediği şeydir.Hani şu hiç bir şey yapmasak da hep biraz yorgun hissettiğimiz, kapıdan çıkmak istemediğimiz ama iş açık havada gezinmeye gelince doyamadığımız zamanlar:)Ben lisedeyken bu "bahar yorgunluğundan" şikayet ettiğimde babaannem bana şunu derdi(o da kendi babaannesinden böyle duymuş):Bahar gelince insanın canı toprağa akarmış. Sanırım ben de bir gün torunlarıma aynı hikayeyi anlatacağım. Son derece kabul edilebilir bir durum bence. Toprak canlanabilmek için bizden enerji ödünç alıyor; sonra da bize sunduğu birbirinden güzel meyvelerle geri ödüyor.Mesela çilek, erik, çağla gibi bahar gelince mutluluktan çıldırmama sebep olan şeyler.
Blogda neler olacağıyla ilgili bazı fikirlerimi aklıma geldikçe not ediyorum.Zamanla dersler ve sınavlar izin verdikçe onları paylaşmak istiyorum. Umarım bu sayfalara bakanlar da benim kadar eğlenirler. Şimdilik bu kadar sanırım, zaten devamı geleceği için hepsini bir defada yazmama gerek yok.Yarın çok güzel bir gün olur umarım:)